استاد عبدالله فرادی (۱۳۰۶-۷ مرداد ۱۳۷۵) از خوشنویسانبنام خط نستعلیقو استادان پیش‌کسوت انجمن خوشنویسان ایراناست.
استاد عبدالله فرادیدر سال ۱۳۰۶ در بید هند - بادرود - کاشان در خانواده‌ای اهل دانش و فرهنگ متولد گردید. نام پدرش محمد بود که فردی اهل رقم و قلم بوده‌است و توصیه‌اش به فرزندان این بود که خط را به قاعده و خوش بنویسند.
استاد عبدالله فرادیپس از پایان یافتن تحصیلات مقدماتی و متوسطه، در چهار رشته مدرک لیسانس گرفت. او ابتدا وارد دانشکده معقول و منقول(الهیات و معارف اسلامی) شد و پس از آن به دانشکده حقوق رفت و همزمان نیز زبان و ادبیات فارسیرا نیز ادامه داد. وی بعد از اخذ این مدارک، به دانشگاه سوربنپاریس در کشور فرانسه رفته و به تحصیل در رشته زبان و ادبیات فرانسه مشغول گردید. استاد عبدالله فرادیدر کنار تحصیل، به خوشنویسی نیز علاقمند گردید و این هنر را تا سرحد کمال نزد اساتید بزرگ زمان خود فرا گرفت.
استاد عبدالله فرادیخوشنویسی را از سنین کودکی و از کلاس چهارم ابتدایی شروع کرد و تعلیم خط را ابتدا نزد غلامرضا خوشنویسآغاز کرد و بعدها از عماد طاهریملقب به«عمادالشریعه» سرمشق گرفت. او خوشنویسی را در محضر علی مخصوص، فرزند خلف میرزا حسین‌خان مستوفیمعروف به کاتب خاقان، علی آقاحسینیو علی اکبر خان کاوهدنبال کرد اما این برای او کافی نبود به همین خاطر در سال ۱۳۲۳ نزد سید حسن میرخانیملقب به «سراج الکتاب» رفت و تا واپسین روزهای زندگی استاد، از تعالیم او استفاده کرد.
مشاغل و سمتها [ ویرایش ]
استاد عبدالله فرادیدارای مشاغل حقوقی بود و شغل «مستشاری دیوان کیفر» داشت. و دبیر دبیرستان سنلویی در تهران بود. او در اوایل انقلاب بازنشسته شد و پس از بازنشستگیاز سمت‌های حقوقی، به تدریس نسخه‌شناسیدر دانشگاه تهران، طراحی حروفدر دانشگاه آزادو البته تدریس در انجمن خوشنویسان ایرانمشغول گردید و هنرمندان و خوشنویسان صاحب‌نامی‌را تربیت کرد.
استاد بزرگ ممالک خط و خوشنویسی و محقق انجمن خوشنویسان ایران و دانشگاه تهران عبدالله فرادیپس از عمری فعالیت فرهنگی و هنری، در هفتم مرداد ۱۳۷۵ هجری شمسی دار فانی را وداع گفت و در بهشت زهرا قطعه هنرمندانبه خاک سپرده شد. سنگ قبر او به خط استاد بزرگ معاصر عباس اخویننوشته شده است.
از استاد عبدالله فرادیکتاب‌های خطی، قطعات، مرقعات و نوشته‌های زیادی موجود است. کتابت و خوشنویسی آثار زیر از او باقی است:
- «داستان زال و رودابه»
- «شرح نهج البلاغه»
- «فرمان مالک اشتر»
- «مراة العین»
- «مرقع قند پارسی»
- «مقدمه گنجینه هنر»
- «مناجات حضرت امیر»
همچنین بسیاری از کتیبه‌های مساجد کشور به خط اوست.
منابع